historie

In 1903 is deze boerderij gebouwd. Het bouwjaar van deze streekeigen T-boerderij is te zien op de sluitsteen boven de achterdeur (MCMIII). Boerderij en bijschuur staan op de monumentenlijst van gemeente Lochem. Sinds 1975 is zijn land en gebouwen in bezit van familie Aalderink.

anno MCMIII

Het bouwjaar van deze streekeigen T-boerderij is te zien op de sluitsteen boven de achterdeur (MCMIII). Boerderij en bijschuur staan op de monumentenlijst van gemeente Lochem.
Het voorhuis met schilddak was voor bewoning, met daarboven graan- en hooiopslag. In het achterhuis met wolfsdak stonden aan een kant ongeveer acht melkkoeien en aan de andere kant kalveren en het (werk)paard. Vee en mensen sliepen vroeger dicht bij elkaar vanwege de warmte die de dieren gaven. Op de hilde (boven het vee) sliep de hulp in het knechtenkamertje.

In de naastgelegen doorrijschuur van hallehuistype (de bijschuur genoemd) stond een allegaar aan dieren: grote kalveren, pinken, mestvarkens en zeugen met biggen. De hildes en zolder dienden als opslagruimte voor hooi en stro. Paard en wagen reden voor het lossen van de lading via de voor- en achterdeur door de schuur heen. Ook was er, daar waar nu de houtkachel staat, een stookplaats met fornuis om water te verwarmen en voedsel voor de dieren te bereiden.

Hendrik Pasman (1860- 1939) en Antonia Johanna Kapelle (1863- 1919) hebben de boerderij laten bouwen (zie initialen in de sluitsteen). Zoon Willem Pasman (1895- 1971) nam samen met echtgenote Daatje Lijzen (1892- 1941) het bedrijf over. Willem en Daatje kregen één zoon, Hendrik Pasman. Willem trouwde later met Gerritdina Aleida Beltman (1900- 1993). Zoon Hendrik werd geen boer en daarom bood Willem de boerderij te koop aan.

Rond 1960 heeft de familie Van Santen het complex met ongeveer twaalf hectare grond gekocht. Zij waren elders uitgekocht. Oudste zoon Gerrit van Santen leek in eerste instantie interesse te hebben voor de opvolging, maar de boerderij ging na vijftien jaar (in 1975) toch in de verkoop.w

De boerderij heette eerst “Nieuw Ilmerink”, afgeleid van Pasman zijn afkomst (“het Ilmerink”). Deze naam werd echter in de volksmond niet gebruikt. Omdat er meerdere Pasmannen in de omgeving woonden, werd voor het gemak de achternaam aangevuld met een plaatsaanduiding. Deze familie werd aangeduid met “Pasman in de weie” (weide). Sinds 1975 heet de boerderij en het perceel “de Wijte”, voortgeborduurd op “de weie” en de ruimtelijke blik. Het woonhuis is een aantal keren verbouwd en begin 2000 is de bijschuur gerenoveerd.

Aan het begin van de landweg van de Wijte heeft Ab een hek gemaakt met daarop hazen. Een rennende haas, een staande haas die de omgeving even beziet en een relaxt zittende haas. Wat tevens symbool staat voor de aankomst van onze gasten en hun verblijf hier. Ze ziet ze hier dagelijks rondrennen.

Vroeger was zo slecht nog niet. De manier van leven. Simpel. Echt. Lokaal. 
Deze aspecten zie je dan ook terug in onze aanpak.